Voet aan vaste land

8:30 En dan zit je op eens in het vliegtuig naar Madrid. Helemaal alleen, zelfs de twee stoelen naast me zijn leeg. ´On my one´ spookt door mijn hoofd (Ja Ans, de Joey versie uit DC ;-)),maar er is geen weg terug meer. De tranen beginnen een beetje op te drogen.
11:40 In mijn eentje heb ik mijn vliegtuig richting Lima, de hoofdstad van Peru, gevonden. Een duur glas verse jus en een broodje later begint er iets van het independent woman gevoel terug te komen. Met nog een uur te gaan voor vertrek, luister ik wat Ernst van de Pasch en wissel van blikken met een jong Frans meisje dat ook alleen reist. In het vliegtuig beland ik naast een dikkere versie van mijn lieve pappa! Baard, bril, streepjesoverhemd, zelfs het ´ik word wakker van mijn eigen snurk´ is de aardige Peruaan niet vreemd. Hij vertelt met enthousiasme over Cusco en omgeving. Hij spreekt goed Engels en heeft als expert op agri-cultuur gebied de hele wereld rondgereisd. We praten wat over de verschillen in Europa en de tig aardappelsoorten die ik in Peru tussen mijn kiezen krijg. De wijn is helaas niet om naar huis te sturen ;-)! Langzaam begint mijn zin in de komende maanden op te borrelen, ondanks mijn verschrikkelijke moeheid en flashbacks naar een paar uur eerder.

Huilend in bed, in de trein, in de koffiehoek, zelfs bij de douane heb ik nog tranen over. Ik heb een zoutvlakte gevuld de laatste twee weken! Maar dan is het afscheid echt. Vijf maanden geen Bas.....dat is niemand aan te raden. Nog een allerlaatste zoen, een knuffel, nog een lief woordje en de filmscene eindigt zoals hij moet eindigen....alleen laat het happy end 168 dagen op zich wachten.

Dan gaan we nu even naar de boodschappen:
THIS TRIP IS SPONSORED BY:
(in willekeurige volgorde)

Degelijk schoeisel: Lieftallige ouders
Onvermijdelijke afritsbroek: Verjaardagsvrienden
Digitaal horloge: Lieve vriendinnetjes!
Warm slaapgoed: Trees en Willem
Bagage verklein zakken: Karin
Voeding voor de geest: Guus
Toiletzakvulling: Astrid en Frederique
Handdoek en mini-flesjes: Hellen en co
Een beetje geluk: Anniek
Kruidig eten: Yvonne
Haarband om vettig haar te verdoezelen: Lizanne
Muziek bij geluk en verdriet: Blin
Een warm gevoel, een lach, een traan en een ring: Bas

En we zijn weer terug.
Inmiddels is het 2 uur nederlandse tijd geweest en ben ik veilig in Lima aangekomen. Ik ben compleet gesloopt, nadat ik tijdens het landen mijn vegetarische maaltijd een papieren zakje heb laten zien... Het hotel is perfect, alle bagage is aangekomen. Ik eet zo een pizza en dan ga ik als een blok in slaap vallen. Morgen om 6 uur sta ik op om richting Cusco te vliegen. En dan heb ik het voorlopig ook wel gehad met reizen!

Lieve mensen, bedankt voor jullie lieve mailtjes en smsjes. Ik houd jullie op de hoogte,

Hele dikke zoen en knuffel Ina