Travelling life

Na drie nachten paradijs hebben we de local bus naar Embilipitiya (zeg dat maar eens drie keer!) gepakt . Lekker volle bussen, harde muziek, mooie uitzichten en vriendelijke mensen. Vooral Tim is hier weer een bezienswaardigheid, waarschijnlijk vanwege zijn witte huid én vanwege zijn baard; baarden zijn hier namelijk zeldzaam.

Embilipitiya is een gehucht waar mensen die op safari gaan een nacht verblijven. De manager van het Pavana resort nam zijn taak echter zeer serieus en we kregen een hartelijk welkom met welkomstdrankjes en onze namen op het bord. Na een hele korte en warme nacht slaap, stonden we om 5 uur op. Met twee andere hotelgasten deelden we een jeep naar Uda Walawe park.

Het national park staat bekend om de grote hoeveelheid olifanten en verscheidenheid aan vogels. Het begin van de trip voelde nogal dubbel. Met ongeveer 10 jeeps stonden we op een plek te kijken naar een gebergte waar de dag ervoor een luipaard met twee jonkies was verschenen.... Ik snap wel dat die beesten niet maar buiten komen met zoveel papparazzi op de loer. Vervolgens gingen alle auto's hun eigen weg en werd het rustiger. We hebben olifanten, buffels, krokodillen, een vos, leguaan, aapjes, pauwen, een arend en veel andere vogels gezien. Na vijf uur hobbelen in de jeep was het mooi geweest en keerden we naar de uitgang. We gaven onze zwijgzame gids een tip, waar hij vervolgens niet blij mee was. We hebben hem nog wat meer gegeven en met een raar gevoel reden we vervolgens terug naar het hotel. De man krijgt betaald via het park en in onze ogen is een fooi een extraatje, iets dat in verhouding staat met de service/dienst die je hebt ontvangen. Deze man dacht daar anders over en zag ons als gierige en rijke toeristen. Het blijft iedere keer weer zoeken naar een goede manier om daar mee om te gaan.

Wist je dat:
- we bijna iedere avond een aflevering Suits kijken op de iPad en koekjes eten
- de Sri Lankaanse olifant zelden slagtanden heeft (in tegenstelling tot de Afrikaanse variant)
- Tim een reisdagboek bij houdt en tien keer meer schrijft dan ik (alle details worden bewaard!)
- egg hoppers het Sri Lankaanse ontbijt is

Eenmaal terug in het hotel hebben we onze tassen gepakt en waren we klaar voor nog meer reizen... 5 uur in drie verschillende bussen naar onze volgende bestemming Ella. Ella is een klein dorp in de binnenlandse bergen. We hebben een fijne kamer/bungalow en hebben de eerste dag weinig gedaan. Tim is een rondje gaan wandelen en ik heb wat geschreven en yoga gedaan. De straat bestaat voornamelijk uit hotels en restaurantjes en ook hier hebben we weer heerlijk gegeten.

Vandaag hebben we een korte wandeling gemaakt tussen de theeplantages en hebben we de theefabriek bezocht waar we een korte rondleiding kregen. Op de terugweg dronken we een vers vruchtensapje op een plek waar ze ook een hoop dieren houden....mijn hart brak een beetje. De planten werden beter verzorgd dan deze vogels, cavia's en konijnen. Bij het betalen heb ik de caissière in ieder geval gezegd dat ze echt naar een van de konijnen moest laten kijken... Het beest had een enorme wond die er niet best uit zag. Lang leve de Partij voor de Dieren.

Morgen zitten we 7 uur in de trein naar Kandy; dit schijnt een mooie reis te zijn door het Sri Lankaanse landschap. We hebben twee stoelen gereserveerd voor 4€ pp, dus Tim hoeft deze keer niet te staan!

Tot het volgende verslag!
Liefs Tim en Ina